Prowokatywność
Prowokatywność – rodzaj interakcji międzyludzkiej, sposób komunikacji służący wsparciu w rozwoju, terapii, coachingu, w pracy pomocowej lub jako wyraz artystycznej ekspresji.
Stanowi połączenie humoru i życzliwości przy jednoczesnym stawianiu wyzwań, osadzonych w „tu i teraz”, z ciekawością i z uważnością rozmówcy.
Filary Prowokatywności
Zawiera w sobie: akceptacje dla człowieka i tego co go stanowi, szacunek dla jego wolnej woli, wiarę w siłę jaka jest w nim, zaufanie do niego i jego potencjału, empatię wobec niego oraz tego co przeżywa i odczuwa
Wywołuje u klienta: zwiększenie akceptacji siebie, wzmocnienie poczucia własnej wartości i pewności siebie, wzrost poczucia emocjonalnego bezpieczeństwa, odwagę do eksplorowania nieznane, otwartość na szczerą rozmowę i podejmowanie decyzji.
Zawiera w sobie: uruchamianie motywacji i determinacji, stawianie wyzwań w oparciu o „tu i teraz” oraz o to co stanowi codzienność klienta, pobudzanie do działania i ruchu, rozwojowe konfrontowanie z rzeczywistością i prawdą, bazowanie na autentyczności i naturalności zachowań, emocji, reakcji, odkryć.
Wywołuje u klienta: zwiększenie motywacji, wzmocnienie poczucia sprawstwa i wpływu, wzrost odwagi do realistycznego doświadczania życia i relacji, odwagę do eksplorowania nieznanych przestrzeni oraz wychodzenia poza znane i utarte schematy, wzrost poczucia możliwości i własnej mocy, wyzwolenie energii do zmiany i wzięcia odpowiedzialności
Zawiera w sobie: korzystanie z humoru kontekstowego i żartu sytuacyjnego, kreatywność, improwizację, pracę ciałem i głosem, metody teatralne, pracy na grotesce, dramie, interwencje paradoksalne, absurd, przerysowanie, twórczą karykaturę, szekspirowską ironię, psychologie paradoksalną i odwróconą,
Wywołuje u klienta: wzmocnienie pewności siebie, rozwój samoświadomości, wzrost kreatywności myślenia i elastyczności działania, odwagę do zmiany i twórczego ryzyka, wzrost umiejętności komunikacji i budowania relacji, wzmocnienie postawy partnerskiej i nastawienia na współpracę oraz porozumienie, rozwój umiejętności asertywnej i empatycznej postawy wobec siebie i innych, wzrost poczucia satysfakcji i radości w życiu osobistym i zawodowym.
Filar dodawany w zgodzie z Fundacją Provocare
Uważność w prowokatywności jest ukierunkowana tak na klienta, na siebie i na to co dzieje się pomiędzy stronami w procesie wsparcia lub rozwoju.
Wywołuje u klienta: wzrost otwartości i zaufania do samego siebie, rozmówcy (eksperta) i w efekcie do innych, odwagę do poruszania tematów trudnych lub nie wygodnych w sposób otwarty i szczery.
Ciekawość w prowokatywności skierowana jest na to jak reaguje i działa klient / rozmówca. Ciekawość na to „co się zadzieje, gdy się zadzieje”, zapraszanie do poznawania oraz doświadczania rzeczywistości społecznej i relacyjnej.
Wywołuje u klienta: wzrost otwartości i zaufania na doświadczanie życia oraz interakcji z innymi, otwartość na nowe, chęć weryfikacji i eksplorowania elementów skradających się na „tu i teraz”.
Prowokatywność od lat jest eksplorowana w kontekstach i przestrzeniach innych, niż tylko psychologiczne czy kliniczne. Między innymi zaczęto ją wykorzystywać i rozwijać w sztuce, filmie, teatrze, coachingu, szeroko rozumianym rozwoju oraz jako metodę wspierającą efektywne budowanie projektów i/lub zespołów
Wyzwoli w Tobie:
- wzmocnienie poziomu odporności psychicznej,
- wzrost świadomości siebie i samoakceptacji,
- pobudzenie motywacji do działania i zmiany,
- wzrost decyzyjności (w tym odpowiedzialności), poczucia wpływu i sprawstwa,
- rozwój umiejętności otwartej i asertywnej komunikacji,
- wzmocnienie odwagi i chęci do realistycznego doświadczania emocji i rzeczywistości,
- wydobycie nowych pokładów kreatywności i odkrycia własnych możliwości
Prowokatywność zastosowana w warsztatach powoduje:
- wzmocnienie poczucia integracji w zespole w oparciu o otwartą komunikację
- wzrost świadomości ról w zespole oraz zasad i wartości wypracowanych, a także zakceptowanych przez zespół
- rozwój decyzyjności i współodpowiedzialności u członków zespołu
- zbudowanie w zespole i poszczególnych jego członkach odwagi do realistycznego testowania rzeczywistości ukierunkowanej na rozwiązanie
- rozwój świadomości mechanizmów i schematów pracy zespołowej
- uświadomienie chęci do zmiany lub pozostawienia ich w zgodzie z wyzwaniami oraz potrzebami zespołu i organizacji
- wydobycie nowych zasobów i możliwości zespołowych (wytworzenie synergii zespołowej)
- wzrost poczucia zaufania i wpływu w zespole
- wywołanie efektu flow w zespole
Gdzie był początek i kto to stworzył?
Początek prowokatywności, jako metody psychoterapeutycznej, sięga przełomu lat 60 i 70-tych.
Powstała w oparciu o wieloletnią pracę Franka Farrelly’ego z pacjentami szpitala psychiatrycznego. Dość szybko zyskała zwolenników i popularność przez swoją skuteczność, innowacyjne podejście do procesu leczenia i roli osoby wspierającej, nowatorskie zastosowania humoru oraz paradoksu w procesie zmiany i rozwoju u pacjenta.
Jej najbardziej znane formy w procesach wsparcia i rozwoju
TERAPIA PROWOKATYWNA
